


...γιατι η ασπρoμαυρη φωτογραφια θελει φιλμ και σκοτεινo θαλαμο!!!
Τελευταίες ημέρες για την έκθεση φωτογραφίας του Ηλία Κοσίντα στην Image Gallery, Λεωφ. Αμαλίας 36. Ευκαιρία να δούμε για πρώτη φορά ή να ξαναδούμε τις καθημερινές ιστορίες παιδιών, στιγμιότυπα που αιχμαλώτισε ο φωτογράφος με τον αυθορμητισμό παιδιού, ασπρόμαυρα κλικ που αντέχουν στο χρόνο, χωρίς ημερομηνία λήξης.
Ευκαιρία όμως να κάνουμε και μια καλή πράξη... Να επενδύσουμε σε μικρά έργα παιδιών που έφτιαξαν πολύχρωμες ζωγραφιές για την έκθεση, με ελάχιστη τιμή τα 5 ευρώ (αλλά και ό,τι παραπάνω μπορεί να δώσει κανείς, είναι ευπρόσδεκτο), για να προσφέρουν σε άλλα παιδιά που έχουν ανάγκη από οικονομική υποστήριξη. Τα έσοδα από τις ζωγραφιές θα δοθούν για την ενίσχυση του Κέντρου Συμπαράστασης Παιδιών και Οικογένειας «Δράση», του Κέντρου Ειδικών Ατόμων η «Χαρά» και της Εταιρίας για την Φροντίδα Παιδιών και Οικογενειών στην Αρρώστια και στο Θάνατο «Μέριμνα».
Ραντεβού λοιπόν μέχρι και την Κυριακή 15 Μαϊου για περισσότερη «Παιδική Χαρά» με ασπρόμαυρες φωτογραφίες και αυθεντικές ζωγραφιές.
Έκαστον μέλος της αγίας σου σαρκός ατιμία δι’ ημάς υπέμεινε·
τας ακάνθας η κεφαλή· η όψις τα εμπτύσματα·
αι σιαγόνες τα ραπίσματα· το στόμα την εν όξει κερασθείασαν χολήν τη γεύσει·
τα ώτα τας δυσσεβείς βλασφημίας· ο νώτος την φραγγέλωσιν, και η χειρ τον κάλαμον·
αι του όλου σώματος εκτάσεις εν τω σταυρώ·
τα άρθρα τους ήλους· και η πλευρά την λόγχην·
ο παθών υπέρ ημών, και παθών ελευθερώσας ημάς·
ο συγκαταβάς ημίν φιλανθρωπία και ανυψώσας ημάς,
παντοδύναμε Σωτήρ, ελέησον ημάς.
(Από τους Αίνους της ακολουθίας των Αχράντων Παθών)
Έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Ασπρόμαυρες Εκδοχές» θα παρουσιαστεί στο Πολιτιστικό Κέντροτου Δήμου Ηρακλείου Αττικής, στη «Βίλα Στέλλα», από 3 μέχρι 10 Οκτωβρίου 2010. Όπως λέει και η πρόσκληση της εκθέσεως: "Καθαρές ματιές φωτογράφων, εμπνευσμένες από τη ζωή και δοσμένες μέσα από τη μαγεία του σκοτεινού θαλάμου σε... ασπρόμαυρες εκδοχές".(«Βίλα Στέλλα», Μελίνας Μερκούρη και Γαλήνης & Σοφίας 1, Ηράκλειο Αττικής.3 – 10 Οκτωβρίου 2010, Ώρες λειτουργίας: 18.00- 22.00)
Ένα μοναδικό ιστορικό μνημείο της Θεσσαλονίκης, η Ροτόντα-Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου, θα φιλοξενήσει έκθεση φωτογραφίας, από 28 Μαίου έως 31 Ιουλίου, με θέμα τα μνημεία των Βαλκανιών, στο πλαίσιο της PhotoBiennale 2010 / 21ης Διεθνούς Φωτογραφικής Συνάντησης. Η έκθεση, με τίτλο Από το Βόσπορο στην Αδριατική: Γάλλοι φωτογράφοι ανακαλύπτουν τα μνημεία των Βαλκανίων, 1878-1914, θα ταξιδέψει τον επισκέπτη στα μνημεία των Βαλκανίων, μέσα από το φακό Γάλλων ταξιδευτών-φωτογράφων. Συνολικά θα παρουσιαστούν 180 ασπρόμαυρες και αυτοχρωμικές φωτογραφίες της έκθεσης, οι οποίες συνθέτουν πέντε ιστορικές περιόδους των χωρών της νοτιοανατολικής Ευρώπης, παρουσιάζοντας ένα αρχιτεκτονικό πανόραμα των βαλκανικών μνημείων.
Στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων παρουσιάζεται, από 19 έως 30 Μαΐου, η έκθεση φωτογραφίας των Ιωάννη Ασημακόπουλου και Δημήτρη Τσεβά με θέμα τα ‘Θερινά Σινεμά’. Θα παρουσιαστούν 30 περίπου ασπρόμαυρες φωτογραφίες, οι οποίες συνοδεύονται από φωτογραφικό λεύκωμα, όπου περιλαμβάνεται το συνολικό έργο των φωτογράφων. Για να δούμε την ωραιότατη αυτή δουλειά οι δημιουργοί εργάστηκαν κατά τους καλοκαιρινούς μήνες τεσσάρων ετών (2006-2009), και φωτογράφισαν περισσότερους από 70 κινηματογράφους στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις. Σίγουρα το θέμα έχει να πει κάτι σε όλους μας, νομίζουμε δε και το υλικό…
H Ελληνική Λομογραφική Κοινότητα, σε συνέχεια της πολύ επιτυχημένης έκθεσης με θέμα «Lomography goes water», διοργανώνει την ομαδική έκθεση φωτογραφίας «Wind takesLomography» με θέμα τον αέρα. Στην έκθεση φωτογραφίζουν και δημιουργούν ερασιτέχνες και επαγγελματίες, καθηγητές και σπουδαστές, νέοι και μεγάλοι, άσχετοι και σχετικοί, υποψιασμένοι και ανυποψίαστοι. Βασικός άξονας είναι η ελευθερία της έκφρασης, με αντικείμενα «πραγματικά» και σε συνθήκες «πραγματικές». Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στην Gallery M55 (Μαυρομιχάλη 55, Αθήνα) και θα διαρκέσει από τις 12 έως τις 19 Μαΐου 2010. Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τέταρτη 12 Μαΐου, στις 20.00’.
Henri Cartier-Bresson:
“Η φωτογραφία είναι το μόνο εκφραστικό μέσο που παγώνει τη στιγμή. Παίζουμε με πράγματα που εξαφανίζονται και που είναι αδύνατο να επαναφέρουμε στη ζωή. Ο συγγραφέας έχει το χρόνο να σκεφτεί. Για μας ό,τι εξαφανίζεται, εξαφανίζεται για πάντα. Παρατηρούμε την πραγματικότητα με τη βοήθεια ενός σημειωματάριου που λέγεται μηχανή.”